Nowoczesne systemy grzewcze często współpracują z ogrzewaniem płaszczyznowym, a więc instalacją, która jest umieszczona w wierzchnich warstwach przegród budowlanych takich jak ściany, podłogi lub sufity. Zaletą takiego rozwiązania jest możliwość oddawania ciepła na stosunkowo dużej powierzchni, przez co przekazujący element nie musi być rozgrzewany do tak wysokiej temperatury, jak przy tradycyjnych grzejnikach wodnych. Wśród różnych dostępnych opcji największą popularnością z uwagi na łatwość wykonania oraz sprawność i koszt cieszy się ogrzewanie podłogowe. Przekonajmy się, z jakimi urządzeniami grzewczymi działa najlepiej i sprawdźmy, jakie są jego odmiany.
Jak wygląda instalacja ogrzewania podłogowego?
Wodne ogrzewanie podłogowe to rurki miedziane lub częściej aluminiowe w osłonie z tworzywa sztucznego tzw. PEX, które są umieszczane pod posadzką. System jest zasilany z urządzenia grzewczego, którym może być zarówno tradycyjny kocioł na paliwo stałe czy popularny kominek z płaszczem wodnym, jak i nowoczesna pompa ciepła. W pierwszym przypadku woda trafiająca do instalacji podłogowej będzie jednak musiała mieć niższą temperaturę niż ta, która zasilałaby grzejniki. W razie używania pompy ciepła osiągane temperatury wody są idealnie dopasowane do potrzeb podłogówki.
Jakie typy wodnego ogrzewania podłogowego spotyka się najczęściej?
Ogrzewanie podłogowe może być wykonane na różne sposoby, w zależności od rodzaju podłogi i zastosowanej posadzki. Powszechne jest zatopienie rur w warstwie wylewki anhydrytowej albo betonowej. Możliwe jest również umieszczenie rur w wylewce betonowej, a nawet w płycie podłogowej, co jednak wymaga odpowiednich prac już na etapie jej przygotowania. W przypadku podłóg na legarach drewnianych możliwe będzie ułożenie rur w warstwie lekkiego suchego jastrychu, a także w pustce powietrznej między legarami z zastosowaniem odpowiedniej izolacji. Inną opcją jest mocowanie rurek w elementach prefabrykowanych – z takich systemów korzysta się z reguły również przy ogrzewaniu płaszczyznowym ściennym.
